Het was dit jaar al de tweede keer dat ik heb deelgenomen aan een zogenaamde ‚naaktwandelweek‘: eerst in juli aan de WNT (Westfaalse Naturistendagen), en nu dan, in augustus, aan de TNT (Thüringer Naturistendagen).
Deze dagen zal ik me altijd blijven herinneren als bijzonder aangenaam, ook al waren wij dames vrijwel steeds ondervertegenwoordigd: van de ongeveer 20 tot 40 deelnemers waren steeds slechts zo’n 5 vrouwelijke ‚durfals‘. Ik was er samen met mijn partner. In de groep voelde ik me echt veilig, en bovendien kreeg ik dankzij de grootte van de groep en het zelfverzekerde gedrag van een aantal ervaren deelnemers voldoende moed als we tijdens onze wandelingen af en toe, maar toch telkens weer, geklede wandelaars tegenkwamen. De meeste passanten waren vriendelijk, toonden begrip en waren ook nieuwsgierig; slechts een enkeling toonde flinke irritatie.
Daardoor kwam de vraag bij me op, waarom ik buiten per sé zonder kleren wilde rondlopen!? En mijn antwoord was: als de omgeving er geschikt voor is, dus niet in de stad of daar waar veel mensen wonen, maar waar je eigenlijk slechts weinig mensen tegenkomt, dan vind ik het ontzettend prettig om met werkelijk al mijn zintuigen ‘contact’ op te nemen met de natuur. En dan bedoel ik dat ik niet alleen via mijn ogen, neus, oren, mond en handen observeer en voel en daarmee informatie over mijn omgeving binnenkrijg, maar ook via mijn huid en mijn voeten.
Als je huid en voeten in kleding en schoenen ‚verpakt‘ zijn – en dat geldt voor het grootste deel ervan –, dan worden ze erbij gehinderd, de omgeving waar te nemen. Ik constateerde tijdens het wandelen dat mijn huid en mijn voeten me met ongelooflijk veel extra, voor het merendeel uiterst aangename, impulsen hebben gevoed! Zoveel impulsen dat het feit dat mijn medewandelaars en ik bloot waren, eigenlijk bijzaak is geworden. Het blootlopen werd in feite iets meditatiefs, zodat ik enkel en alleen nog bezig was met mezelf en met de impulsen van de fantastische natuur rondom mij.
Dus, beste dames, dúrf het gewoon! Het doet er niet toe hoe je eruit ziet, en al helemáál niet wat deze of gene ervan zou kunnen vinden. Bij naturisten komt dat helemaal niet ter sprake (of het wordt op zijn minst niet gethematiseerd)!
– Angela